Гарады і вёскі Беларусі
Гарады і вёскі Беларусі захоўваюць у сабе мноства выдатных помнікаў архітэктуры і культуры. Старадаўнія цэрквы і касцёлы, замкі, палацы, сядзібы, ратушы, капліцы або іншыя значныя славутасці і выбітнасці ёсць фактычна ў кожным горадзе ці мястэчку Беларусі. Ёсць яны таксама і ў многіх вёсках. Гістарычная спадчына Беларусі таксама захоўваецца ў велізарнай колькасці краязнаўчых музеяў, пры правядзенні народных фальклорных фестываляў і іншых мерапрыемстваў.
Падарожнічаць па Беларусі, адкрываючы для сябе ўсё новыя і новыя архітэктурныя і культурныя помнікі можна вельмі і вельмі доўга. І заўсёды будзе заставацца штосьці, чаго Вы яшчэ не бачылі, заўсёды знойдуцца славутасці, выбітнасці і цікавыя месцы, якіх Вы яшчэ не адкрылі для сябе.
Беларусы - мірныя, гасцінныя людзі, аднак іх краіну і ціхі, спакойны лад жыцця на працягу стагоддзяў скалыналі вайны. Гэта знайшло значнае адлюстраванне ў архітэктурным абліччы краіны. Да нашых часоў дайшло мноства замкаў, крэпасцяў, цэркваў і касцёлаў абароннага тыпу, ёсць таксама умацаваныя палацы і сядзібы, якія нагадваюць маленькія крэпасці. Мы таксама зможам адшукаць і іншыя старажытныя абаронныя збудаванні, напрыклад, Камянецкую вежу. На тэрыторыі Беларусі размяшчаюцца таксама, і фартыфікацыйныя збудаванні апошніх стагоддзяў, некаторыя з іх, такія як лінія Сталіна, уяўляюць з сябе цэлую сістэму ўмацаванняў, што працягнуліся праз усю Беларусь.
Больш за тысячу гадоў таму продкі беларусаў прынялі хрысціянства. Гэтая рэлігія пакінула глыбокі след у сэрцах беларусаў, і да гэтага часу займае важнае месца ў іх жыцці. На працягу стагоддзяў праваслаўныя, каталікі і пратэстанты мірна працавалі бок аб бок на гэтай зямлі. Хрысціянства вельмі моцна адбілася і на гістарычнай спадчыне беларусаў, беларускіх гарадоў і вёсак і іх архітэктуры. Сотні цудоўных старадаўніх касцёлаў і цэркваў, дзесяткі манастыроў можна сустрэць у Беларусі. Цэрквы і касцёлы заўсёды займалі і займаюць цэнтральныя месцы на галоўных плошчах беларускіх гарадоў і вёсак, на іх пабудову аддаваліся ўсе сілы мясцовых жыхароў.
Беларусь - край для актыўнага турызму. Гэта краіна дзе турысту прапануецца атрымаць асалоду ад багатай культурна-гістарычнай спадчыны, акунуцца ў гісторыю, адчуць подых стагоддзяў, захапіцца манументальнымі і старажытнымі, або сучаснымі помнікамі архітэктуры, даведацца шмат новага і цікавага пра жыццё і культуру Беларусаў. Пачнем гэта займальнае падарожжа па абласцях Беларусі...
Брэсцкая вобласць
Брэсцкая вобласць размешчана на паўднёвым захадзе Беларусі. На захадзе яна мяжуе з Польшчай, на поўдні - з Украінай. Цэнтр вобласці, горад Брэст, з'яўляецца свайго роду заходнімі варотамі краіны. Праз брэсцкую вобласць праходзяць найважнейшыя транспартныя магістралі, што злучаюць Еўропу і Азію. Рэкі брэсцкай вобласці Беларусі адносяцца да басейнаў Дняпра і Віслы. Рэльеф брэсцкай вобласці Беларусі характарызуецца як раўнінны і нізінны. На тэрыторыі брэсцкай вобласці Беларусі размяшчаецца большая частка аднаго з самых старажытных запаведнікаў Еўропы - Белавежскай пушчы. На тэрыторыі Белавежскай пушчы размяшчаецца рэзідэнцыя беларускага Дзеда Мароза.
На жаль, значная частка гістарычнай спадчыны брэсцкай вобласці Беларусі разбурана альбо знаходзіцца ў неналежным стане, з прычыны частых войнаў, якія праходзілі праз яе тэрыторыю. Аднак, некаторая частка найважнейшых славутасцяў і архітэктурна-культурнай спадчыны ўсё ж удалося захаваць, альбо аднаўляецца ў дадзены момант. Сярод такіх аб'ектаў найбольш важнымі з'яўляюцца: Камянецкая вежа, Палацы ў Косава і Ружанах, Касцёл у Ішкалдзі, Комплекс аб'ектаў у Брэсцкай крэпасці.
Турызм у Брэсцкай вобласці Беларусі актыўна развіваецца. Для падарожнікаў па Беларусі адкрыты дзверы многіх музеяў і сядзібаў. Мноства архітэктурных і культурных славутасцяў чакае сваіх наведвальнікаў і турыстаў.
Віцебская вобласць
Віцебская вобласць размешчана на поўначы Беларусі, у сярэднім цячэнні Заходняй Дзвіны і вярхоўі Дняпра, мяжуе з Літвой, Латвіяй і Расіяй. Прырода Віцебскай вобласці адрозніваецца сваёй незвычайнай прыгажосцю: тут мноства азёр, пагоркаў, рэк і ручаёў пастаянна змяняюць адзін аднаго, таксама лясы пастаянна змяняюцца палямі ці лугамі і наадварот. Усё разам гэта дае непаўторную зачаравальную карціну. Па колькасці і плошчы азёр Віцебская вобласць займае першае месца ў Беларусі, менавіта таму яе часта называюць краем блакітных азёр.
Полацк, адзін з найбуйнейшых гарадоў Віцебскай вобласці, на мяжы першага і другога тысячагоддзяў нашай эры, быў самым вялікім горадам на тэрыторыі сучаснай Беларусі і сталіцай наймацнейшага на гэтых землях аднайменнага княства. Шматвекавая гісторыя гэтага рэгіёну адлюстравана ў шматлікіх помніках гісторыі і культуры, славутых мясцінах і выбітнасцях, якія захаваліся ў Віцебскай вобласці, усе яны спрыяюць развіццю тут рэгіянальнага і лакальнага турызму.
Сярод архітэктурных помнікаў, славутасцяў і выбітнасцяў якія дайшлі да нашых дзён і гарманічна ўпісваюцца ў маляўнічыя прыродныя ландшафты гэтай зямлі, шырока вядомыя Сафійскі сабор і Спаса-Еўфрасіннеўскі манастыр у Полацку; Траецкі касцёл у Відзах; касцёл Святой Ганны ў вёсцы Мосар; царква Раства Багародзіцы і Траецкі касцёл у Глыбокім; касцёл у Паставах; цэрквы, касцёлы і гарадская ратуша самога Віцебска.
Многія населеныя пункты Віцебскай вобласці Беларусі маюць багатую, насычаную цікавымі падзеямі гісторыю, некаторыя з іх захавалі сваю ўнікальную гісторыка-культурную спадчыну і мноства славутасцяў і выбітнасцяў, якія дазваляюць развіваць іх як цэнтры турызму, у тым ліку і міжнароднага. Перш за ўсё гэта Полацк - адзін з самых старажытных гарадоў усходніх славян і самы старажытны горад Беларусі. Таксама найстаражытнейшымі населенымі пунктамі Віцебскай вобласці з'яўляюцца: Віцебск, Браслаў, Орша, Друцк, Лукомль, і інш. Побач са старажытным Полацкам размешчаны Наваполацк - адзін з самых маладых гарадоў Беларусі, у якім размешчана вядомае ў свеце вытворчае прадпрыемства «Нафтан».
У Віцебску штогод праходзіць міжнародны конкурс песні «Славянскі Базар», які прыцягвае вельмі шмат турыстаў з усяго свету. Сам горад Віцебск валодае непаўторным зачараваннем. Маляўніча размешчаны над магутнай Дзвіной, ён паўстае перад намі ў непаўторным, але вельмі гарманічным перапляценні розных архітэктурных стыляў з самых розных эпох.
Гомельская вобласць
Гомельская вобласць размешчана на паўднёвым усходзе Беларусі, мяжуе з Украінай і Расіяй. У цэлым у Гомельскай вобласці Беларусі пераважае нізінны рэльеф. Рэкі вобласці належаць да басейна Дняпра. Гомельская вобласць Беларусі самая багатая на прыродныя рэсурсы. Тут ёсць нафта, калійныя і каменныя солі, буры вугаль, гаручыя сланцы, торф, мел, гіпс і іншае. У выніку аварыі на Чарнобыльскай АЭС значная частка гомельскай вобласці Беларусі падверглася радыеактыўнаму заражэнню, многія вёскі і сёлы былі адселены. На асабліва забруджаных тэрыторыях быў створаны Палескі дзяржаўны радыяцыйна-экалагічны запаведнік. Гэта адзіны ў свеце запаведнік такога тыпу. Таксама на тэрыторыі гомельскай вобласці Беларусі функцыянуе Нацыянальны парк «Прыпяцкі» - край некранутай палескай прыроды.
Гістарычная і культурная спадчына гомельскай вобласці Беларусі ўключае шматлікія помнікі гісторыі, мастацтва, археалогіі і архітэктуры, а таксама мноства іншых славутасцяў і выбітнасцяў. На тэрыторыі гомельскай вобласці Беларусі размешчаны горад Тураў - цэнтр старажытнага аднайменнага княства і адзін з найважнейшых гарадоў Кіеўскай Русі. Таксама найважнейшым з пункту гледжання гісторыка-культурнай спадчыны горадам з'яўляецца сам Гомель з яго выдатным паркам, маляўніча раскінутым над Сожжу, і іншымі славутасцямі і выбітнасцямі.
Для турыстаў і падарожнікаў па Беларусі ў гомельскай вобласці функцыянуе мноства музеяў, у тым ліку краязнаўчых і музеяў народнай творчасці. Мноства іншых славутасцяў вобласці чакаюць сваіх наведвальнікаў і турыстаў. Таксама турыстам і падарожнікам па гомельскай вобласці Беларусі можа спадабацца рыбалка ў магутных і паўнаводныя рэках гэтай зямлі.
Горад Мінск
Мінск - сталіца Беларусі, адміністрацыйны цэнтр Мінскай вобласці і Мінскага раёна, у склад якіх аднак не ўваходзіць, паколькі з'яўляецца самастойнай адміністрацыйна-тэрытарыяльнай адзінкай з асаблівым (сталічным) статусам. Мінск гэта найбуйнейшы транспартны вузел, палітычны, эканамічны, культурны і навуковы цэнтр Беларусі. У Мінску знаходзіцца штаб-кватэра СНД. Мінск гэта дзевяты па колькасці насельніцтва (без уліку прыгарадаў) горад у Еўропе. Горад Мінск размешчаны недалёка ад геаграфічнага цэнтра Беларусі і стаіць на рацэ Свіслачы. Забудова Мінска пераважна маладая, бо горад моцна пацярпеў у гады Вялікай Айчыннай вайны.
Тым не менш, у горадзе захавалася частка значных для горада гістарычных помнікаў і славутасцяў. Некаторыя ж будынкі былі адноўлены па чарцяжах, малюнках і фатаграфіях, якія захаваліся, напрыклад, будынак мінскай гарадской ратушы. Таксама да важнейшых славутасцяў і архітэктурных помнікаў Мінска адносяцца: Свята-Духаў кафедральны сабор; Кафедральны касцёл Найсвяцейшай Панны Марыі; Чырвоны касцёл, ён жа касцёл Святых Сымона і Алены; Траецкае прадмесце - упадабанае месца для прагулак турыстаў; Старадаўняя Петрапаўлаўская царква; Касцёл Святой Тройцы, ён жа касцёл Святога Роха. У Мінску таксама ёсць мноства больш сучасных архітэктурных помнікаў і славутасцяў такіх як: Нацыянальная бібліятэка, Забудова праспекта Незалежнасці, Сучасныя спартыўныя арэны і гэтак далей. Для турыстаў і падарожнікаў у Мінску функцыянуе мноства музеяў, тэатраў, паркаў, рэстаранаў, гандлёва-забаўляльных цэнтраў, гасцініц і іншага.
Гродзенская вобласць
Паўнаводны Нёман, які працягнуўся амаль на тысячу кіламетраў па Беларусі і Літве - сведка многіх гістарычных падзей. Гісторыя апавядае нам пра лёсы людзей якія жылі на яго берагах, аб многіх кровапралітных бітвах з іншаземнымі заваёўнікамі, аб пастаяннай абароне сваёй бацькаўшчыны. Пастаянная барацьба і частыя войны знайшлі сваё адлюстраванне ў помніках матэрыяльнай культуры і мастацтва Гродзенскай вобласці Беларусі.
Вялікая архітэктурная, у тым ліку горадабудаўнічая, спадчына Гродзеншчыны. Тут на берагах Нёмана, як ні ў адной іншай вобласці Беларусі, захавалася мноства твораў манументальнага дойлідства. Ўмацаванні Гродна, Ліды, Навагрудка і Крэва разам з іншымі беларускімі, літоўскімі і ўкраінскімі замкамі ўтварылі ў часы ВКЛ цэласную абарончую сістэму агульнадзяржаўнага значэння. Вялікая была яе роля ў адбіцці нападаў рыцараў-крыжакоў. Аж да перамогі над Тэўтонскім ордэнам у Грунвальдскай бітве 1410 года крэпасці і замкі Гродзеншчыны з'яўляліся апорнымі пунктамі абароны.
Многія гарады, пасёлкі і вёскі Гродзенскай вобласці Беларусі захавалі ў сваіх цэнтральных частках архітэктурна-планіровачныя ўтварэнні мінулых стагоддзяў, а таксама дзесяткі славутасцяў і выбітнасцяў. Многіх з іх, на шчасце, не закранулі горадабудаўнічыя пераўтварэнні апошніх стагоддзяў. Слонім і Навагрудак, Крэва і Гальшаны, Жыровічы і Дзятлава непаўторныя ў сваім абліччы, прывабныя гісторыка-архітэктурнымі ансамблямі, вартымі ўвагі ландшафтамі. Але ёсць гарады, якія вылучаюцца складанай, шматаблічнай прыгажосцю, якая нарадзілася з напластаванняў, пакінутых рознымі эпохамі і мастацкімі стылямі. Такая прыгажосць самога Гродна. Пабудовы розных часоў суседнічаюць на яго вуліцах і плошчах, і гэта не здаецца несумяшчальным, а, наадварот, складае дзіўнае адзінства і прывабнасць.
У Гродзенскай вобласці Беларусі захаваліся унікальныя помнікі археалогіі, архітэктуры і культуры, якія прадстаўляюць тысячагадовую гісторыю станаўлення беларускай дзяржавы. Помнікі архітэктуры і славутасці Гродзеншчыны займаюць значнае месца ў культурнай спадчыне Беларусі. Найбольш вядомыя з іх: Барысаглебская (Каложская) царква, Фарны касцёл, стары і новы замкі ў Гродне, руіны замка ў Навагрудку, Мірскі замак, цэрквы абарончага тыпу ў Мураванцы і Сынкавічах, манументальныя каталіцкія кляштары і касцёлы ў Гродне, Слоніме, Гервятах і мноства іншых гістарычных помнікаў і славутасцяў.
Вельмі шмат касцёлаў захавалася на беларускай зямлі да нашага часу. Захаваліся яны ў асноўным па Гродзенскай вобласці. Большасць з іх адносяцца да ахоўваемай дзяржавай гісторыка-культурнай спадчыны. Дзякуючы падтрымцы дзяржавы апошніх дзесяцігоддзяў многія касцёлы Беларусі ў нядаўнім мінулым былі адноўлены або рэканструяваны, большасць касцёлаў Беларусі выкарыстоўваюцца каталікамі і ў нашы дні. Касцёлы Беларусі прадстаўляюць вялікую цікавасць для турыстаў, іх багатае ўнутранае і знешняе ўбранне, разнастайнасць формаў, і, на дадзены момант, ужо вельмі добры стан, можа паслужыць добрым стымулам, для таго каб адправіцца ў падарожжа і наведаць касцёлы Беларусі. А зайшоўшы ўнутр любога касцёла, можна адчуць спакойную, улагоджаную, душэўную абстаноўку, падумаць пра Бога, памаліцца, і адпачыць ад жыццёвай мітусні.
Велізарная культурна-гістарычная спадчына і сотні славутасцяў Гродзенскай вобласці прыцягваюць мноства турыстаў. Тут ёсць вельмі шмат месцаў куды можна адправіцца ў невялікае падарожжа, выдатна адпачыць і культурна ўзбагаціцца.
Магілёўская вобласць
Магілёўская вобласць Беларусі размешчана на ўсходзе краіны. Магілёўская вобласць Беларусі мяжуе толькі з Расіяй. Рэльеф магілёўскай вобласці пераважна раўнінны. З поўначы на поўдзень магілёўскую вобласць Беларусі перасякае рака Днепр.
Многія гарады і вёскі магілёўскай вобласці Беларусі маюць багатую і насычаную падзеямі гісторыю і валодаюць вялікай колькасцю гістарычных помнікаў, архітэктурных каштоўнасцяў, славутасцяў і выбітнасцяў. Усе гэтыя архітэктурныя і гістарычныя помнікі магілёўскай вобласці адлюстроўваюць шматвяковую гісторыю, культуру, барацьбу супраць ворагаў за незалежнасць краю. Славутасці магілёўскай вобласці Беларусі гэта своеасаблівы летапіс жыцця народа, якую пакінулі нам продкі.
Развіццё рэгіянальнага і лакальнага турызму ў магілёўскай вобласці Беларусі дазволіць захоўваць і падтрымліваць у належным стане захаваныя да нашых дзён помнікі архітэктуры і культуры, славутасці і выбітнасці. Для падарожнікаў і турыстаў у вобласці працуе больш за два дзесяткі музеяў, у тым ліку краязнаўчых.
Мінская вобласць
Мінская вобласць размешчана ў цэнтральнай частцы Беларусі. Гэта адзіная вобласць краіны, якая мяжуе з усімі астатнімі абласцямі Беларусі і не мае межаў з замежнымі краінамі. Цэнтр вобласці - горад Мінск, сталіца Беларусі. Па тэрыторыі мінскай вобласці праходзяць найважнейшыя транспартныя калідоры, якія злучаюць дзяржавы Заходняй Еўропы з Усходам, рэгіёны Чарнаморскага ўзбярэжжа з краінамі Балтыйскага мора, а таксама ўсе вобласці Беларусі паміж сабой.
Рэльеф мінскай вобласці Беларусі змешаны: ўзвышшы чаргуюцца з раўнінамі і нізінамі. На тэрыторыі мінскай вобласці Беларусі знаходзіцца самая высокая кропка краіны - гара Дзяржынская. Мінская вобласць займае другое месца ў Беларусі па колькасці вадаёмаў. Па тэрыторыі вобласці праходзіць водападзел паміж рэкамі басейнаў Чорнага і Балтыйскага мораў. Менавіта на тэрыторыі мінскай вобласці Беларусі размешчана самае вялікае возера Беларусі - Нарач.
Мінская вобласць Беларусі валодае вялікімі рэсурсамі для развіцця турызму. Многія гарады і пасёлкі гэтай зямлі маюць багатае гістарычнымі падзеямі мінулае, валодаюць каштоўнай гістарычнай, культурнай і архітэктурнай спадчынай і мноствам славутасцяў і выбітнасцяў. Усё гэта дазваляе развіваць гарады і вёскі мінскай вобласці Беларусі як своеасаблівыя цэнтры мясцовага і міжнароднага турызму. Сярод важнейшых з пункту гледжання гісторыка-культурнай спадчыны населеных пунктаў асабліва вылучаюцца: Нясвіж, Будслаў, Заслаўе, Лагойск.
Таксама на тэрыторыі Мінскай вобласці Беларусі размешчаны і іншыя найважнейшыя турыстычныя славутасці і выбітнасці, такія як: мемарыяльны комплекс «Хатынь»; музей пад адкрытым небам «Лінія Сталіна»; вёска-музей «Строчыца»; этнаграфічны комплекс «Дудуткі»; спарткомплексы і горналыжныя комплексы ў Раўбічах, Сілічах і Лагойску. Усе гэтыя славутасці заўсёды гатовыя прыняць падарожнікаў і прапанаваць ім цэлы комплекс паслуг.
Комментариев нет:
Отправить комментарий